آموزش فرمول نویسی در اکسل

فرمول های در اکسل ساختار و عناصری برای فرمول نویسی دارند و فرمول نویسی یکی از مهم ترین ویژگی های اکسل است. فرمول ها عبارت های ریاضی یا مقایسه هایی هستند که بر روی مقادیر عددی یا رشته ها با استفاده از عملگرها عمل می کنند. عملکرد یکی از ویژگی های مهم اکسل است و انجام عملیات در فرمول ها را آسان می کند. در واقع یکی از قدرتمندترین ویژگی های اکسل 2010 به بعد، امکان محاسبه اطلاعات عملکردی با استفاده از فرمول ها است. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند. اگر در صفحات گسترده اکسل تازه کار هستید، کار با فرمول ها می تواند کمی دشوار باشد. فرمول های اکسل به شما این امکان را می دهند که محاسبات مختلفی را بر روی داده های عددی وارد شده در کاربرگ انجام دهید. این فرمول ها هم برای کارهای ساده مانند جمع و تفریق و هم برای محاسبات پیچیده مانند محاسبه حقوق و دستمزد، یافتن میانگین نمرات یا محاسبه اجاره استفاده می شود. هنگامی که یک فرمول به درستی وارد شود و مقدار داخل تغییر کند، اکسل به طور خودکار آن را محاسبه کرده و نتیجه را به روز می کند.ساختار نوشتن فرمول های اکسل در اکسل دارای عناصر زیر است: علامت برابر: این علامت عنصر اصلی نوشتن فرمول در اکسل است.علامت مساوی نشان دهنده استفاده از فرمول در سلول پرانتز است: یکی از عناصر نوشتن فرمول در اکسل پرانتز است. پرانتز فرمول های نوشته شده در اکسل را قابل درک تر می کند و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف می شود. اپراتورها: اپراتورها در اکسل به دو دسته عملیاتی و نسبی تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه عملگرهایی مانند حروف بزرگ و کوچک و عملگرهای عملیاتی عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم هستند. آموزش آرگومان های اکسل: در اکسل به عناصر ورودی توابع، آرگومان می گویند. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند فرمول های اکسل را اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند، که ساختار و عناصر خاص خود را دارند که بعداً در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.- همه فرمول های اکسل باید با یک کاراکتر شروع شوند. .- فرمول نوشته شده در هر سلول اکسل مخصوص آن سلول است و تاثیری بر محتوای سلول های دیگر ندارد – نتیجه همه فرمول ها در اکسل یک عدد است و نمی توان انتظار داشت که با تایپ فرمول چندین نتیجه بگیرید – عملگرهای مختلف در اکسل دارای اولویت هستند، برای مثال فرمول توان بر فرمول ضرب در اکسل و همچنین فرمول جمع و تفریق بر فرمول تقسیم در اکسل برتری دارد.روش نوشتن فرمول های اکسل برای توابع ثابت با یک فرمول ساده و ثابت در اکسل شروع می شود. آیا فرمول ها، اعداد، کدها، داده ها و متون ثابت به طور مستقیم در نوشتن استفاده می شوند. ابتدا سلولی که می خواهید پاسخ فرمول در آن نمایش داده شود را انتخاب کنید و سپس علامت مساوی را تایپ کنید. حالا یک معادله ثابت ساده بنویسید. برای مثال از فرمول تفریق ثابت = 50-100 استفاده می کنیم و پس از تایپ فرمول در اکسل enter را فشار می دهیم. به سادگی. آموزش فرمول اکسل نحوه نوشتن فرمول های اکسل برای معادلات مرجع برخلاف نوع قبلی که از مقادیر ثابت استفاده می کند، به جای وارد کردن مستقیم اعداد، می توانیم از اعداد سلول به عنوان فرمول های پیشرفته در اکسل استفاده کنیم. به عبارت دیگر به جای استفاده از آن شماره خانه، از شماره خانه استفاده می کنیم، مزیت این کار این است که در صورت تغییر مقادیر، نیازی به تغییر فرمول نیست. برای مثال می خواهیم محتویات خانه B2 را از خانه A2 حذف کنیم.برای این کار فرمول زیر را در هر خانه می نویسیم و وارد می کنیم: A2-B2 = هنگام ایجاد چنین فرمول هایی می توانید شماره خانه را مستقیما یا بعد از نوشتن فرمول (Enter = ) برای آن خانه بنویسید.اگر کلیک کنید، اکسل به طور خودکار شماره شما را به فرمول اضافه می کند. اگر می خواهید محدوده خاصی را در فرمول قرار دهید و فرمول شما بر روی چندین مقدار اجرا شود: اگر محدوده خاصی می خواهید، از “:” استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر C3:E7 را تایپ کنید، عبارت به خانه های بین C3 و E7 اشاره دارد. به طور مشابه، می توانید سلول ها را در یک ستون یا ردیف مشخص کنید، به عنوان مثال F1:F10 یا A4:F4. اگر H:H را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ستون H را بررسی می کند و اگر 5:5 را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ردیف پنجم را مشاهده می کند. در ستون های H و J، شامل تمام ردیف ها. اگر به چندین زمینه علاقه دارید، از “:” و “‚” استفاده کنید. به عنوان مثال، فرمول (A1:B4، G3:G7=) به شما می گوید که مقادیر را در سلول های بین A1 و B4 اضافه کنید، سپس نتیجه را با مجموع مقادیر بین سلول های G3 و G7 اضافه کنید. در اینجا مجموع تابع به دو منطقه اعمال می شود. می توانید به سایر خانه های جدولی در آدرس مراجعه کنید.این کار را با علامت تعجب “!” ما با هم مراحل آنها را طی می کنیم. روی سلول D1 کلیک کنید تا فعال شود. علامت مساوی را در سلول C2 تایپ کنید. روی پرانتز کلیک کنید تا مرجع آن به فرمول اضافه شود. روی علامت منفی در سلول C4 کلیک کنید تا مرجع شما پرانتز شود. بستن، یک ستاره وارد کنید، روی سلول کلیک کنیدC1 علامت مثبت را تایپ کنید تا مرجع خود را در یک فرمول وارد کنید. روی سلول C5 کلیک کنید تا مرجع خود را در فرمول وارد کنید. برای تکمیل فرمول Enter را فشار دهید. پاسخ در سلول D1-4 ظاهر می شود. اگر دوباره روی سلول D1 کلیک کنید، کل تابع در نوار فرمول بالای صفحه کار به صورت زیر ظاهر می شود (C2-C4)*C1 C3/C5= منبع: Webbhoy