ترکیب لایه‌های تصویر با استفاده از حالت ترکیبی حتماً تصاویر ترکیبی بسیار رویایی و جالبی را دیده‌اید که به طرز پیچیده‌ای برای ایجاد یک تصویر جدید ترکیب شده‌اند. در نگاه اول ممکن است این ترکیب تصاویر دشوار به نظر برسد. اما با کمی درک لایه ها در فتوشاپ و ترکیب آنها در حالت ترکیبی می توانید با ترکیب تصاویر به نتایج بسیار جالبی برسید. عملکرد هر حالت کمک می کند تا در کوتاه ترین زمان ممکن به نتایج دلخواه برسید. حالت ترکیبی در فتوشاپ به دو صورت قابل استفاده است. رایج ترین حالت لایه بندی تصویر و انتخاب حالت ترکیبی دلخواه از پنل لایه ها است. اما به عنوان مثال از طریق نوار تنظیمات ابزارهای مختلف ترسیم مانند قلم و قلم نیز می توانیم به همه یا برخی از حالت های ترکیبی دسترسی داشته باشیم، تنها تفاوت این دو حالت نحوه استفاده از حالت ترکیبی است که در حالت اول قابل تغییر است. حالتحالت و در حالت دوم پس از استفاده قابل تغییر نیست. در هر صورت نحوه استفاده از حالت های ترکیبی بر عهده طراح است و همانطور که گفته شد آگاهی از نحوه عملکرد این حالت های ترکیبی می تواند به شما در ایجاد افکت های دلخواه و سرعت بخشیدن به کار کمک کند. فقط روی قسمت نمایش داده شده کلیک کنیدمنو را باز کنید تا حالت ترکیب را به صورت پیش فرض Word Normal انتخاب کنید. البته فراخوانی دستور Blend Option از مسیر LayerLayerStyle و انتخاب فیلد Blend Mode نیز همین تاثیر را خواهد داشت. همانطور که می بینید این حالت های ترکیبی بر اساس عملکردشان به شش گروه تقسیم می شوند و اعضای هر گروه عملکردی مشابه نحوه ترکیب لایه با لایه زیر دارند. این پنج گروه عبارتند از: 1 گروه عادی: بدون لایه. ترکیب را با لایه زیرین یا اگر تیرگی لایه بالایی تغییر کرد ترکیب کنید. 2 گروه تفریق: تصویر را با ترکیب رنگ های دو لایه تیره کنید. 3 گروه اضافی: تصویر را روشن کنید. ترکیبی از 4 رنگ روشن. دو گروه تصویر پیچیده: ترکیبی از دو رنگ لایه با بررسی شرایط بین دو لایه. 5. گروه تفاوت: ادغام لایه ها بر اساس تفاوت رنگ لایه ها. لایه بالایی تنها در صورتی با لایه پایین ادغام می شود که شفافیت آن کمتر از 100% باشد، با کاهش شفافیت محتوای لایه در نقاط کوچک در حالت Dissolve، با لایه پایین ادغام می شود.لایه زیرین از لایه بالایی تیره است، رنگ لایه پایین جایگزین رنگ لایه بالایی می شود و اگر سیاه نباشد رنگ لایه بالایی ثابت می ماند و لایه را سیاه می کند.بهبود کل تصویر: تاریکی لایه بالایی با تاریکی لایه پایین مخلوط می شود و در نتیجه یک تصویر کلی تیره می شود. فقط در جایی که لایه زیرین کاملاً سفید باشد تغییری ایجاد نخواهد شد. Color Burn: استفاده از نواحی تیره لایه پایین برای برجسته کردن نواحی تیره لایه بالایی با افزایش کنتراست. Burn خطی: از نواحی تیره لایه زیرین برای انعکاس نواحی تیره لایه بالایی با کاهش روشنایی سیاه‌ها استفاده کنید: مجموع مقادیر داده‌های کانال‌های رنگی هر لایه را مقایسه کنید و تیره‌ترین رنگ‌ها را نمایش دهید. اگر لایه پایینی روشن تر از لایه بالایی باشد رنگ آن جایگزین رنگ لایه بالایی می شود در غیر این صورت تغییری ایجاد نمی شود. Color Dodge: از نور لایه پایین استفاده کنید تا با کاهش کنتراست، نور لایه بالایی را منعکس کنید. با افزایش نور منعکس کنید. Overlay: از حالت های زوم و صفحه نمایش استفاده می کند. تصویر; به عبارت دیگر، مناطق روشن روشن تر و مناطق تاریک تیره تر می شوند.Soft Light: حالت نرم تر از حالت قبلیHard Light – مشابه حالت Overlay، این حالت لایه پایینی را با لایه بالایی جایگزین می کند. Vivid Light: ترکیبی از Color Dodge و Color Burn Light Linear: ترکیبی از Linear Dodge و Linear BurnPin Light: 50٪ رنگ های متحرک مبتنی بر خاکستری که اگر لایه بالایی روشن تر از 50٪ خاکستری باشد، مناطق تیره ایجاد می کند. روشن تر خواهد بود و اگر تیره تر از 50 درصد خاکستری باشد، قسمت های روشن تر لایه زیرین تیره تر خواهد بود. 255 با 255 و اعداد کمتر از 255 با صفر جایگزین می شوند. – مانند حالت قبلی اما با کنتراست کمتر استفاده می شود. تفریق – رنگ نهایی نتیجه کم کردن مقادیر پیکسل لایه بالایی از لایه پایین است. Split – رنگ نهایی حاصل تقسیم Hue از پیکسل های مربوطه لایه بالایی به لایه پایینی است: در این حالت روشنایی و شدت رنگ از لایه پایین انتخاب می شود و نوع رنگ انتخاب می شود. از لایه بالایی اشباع: برای روشنایی و رنگ. نوع لایه زیرین و رنگ لایه بالایی. رنگ: روشنایی از لایه پایین و نوع رنگ و لرزش از لایه بالایی انتخاب می شود.Lightness: گزینه ای برای نوع و شدت لایه زیرین و سبکی لایه بالایی
