پیام دهکردی از بازیگرانی پیروز در فضا تئاتر، سینما و تلویزیون میباشد که با ایفای ايفاي نقش در کارهایی همچون سریال شهریار، توپولی موپولی و گاندو به خوبی هنر خود را در این فضا به اثبات رسانده میباشد. او مدتی به علت بیمارشدنش، از کار و بازیگری کناره گرفت و با سلامت حالش به تلاش ادامه داد. در ادامه زندگینامه کامل پیام دهکردی را به همراه عکسهاهایش دنبال کنید.
چکیدهای از زندگینامه پیام دهکردی
نام کامل: پیام نادری دهکُردی
زمان تولد: ۱۳۵۶
مکان تولد: شهرکرد
پیشه: هنرمند، مدرس فن توضیح
زمینه تلاش: سینما، تلویزیون و تئاتر
پیام نادری دهکُردی، هنرمند سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی زاده ۲۰ اردیبهشت ۱۳۵۶ در شهرکرد میباشد. علاوه بر بازیگری به درس دادن فن توضیح و بازیگری مشغول میباشد و کارگردانی تئاتر نیز انجام می دهد.
تحصیلی پیام دهکردی
پیام دهکردی دانش آموخته شاخه تئاتر در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران میباشد و پیش از آن مدرک کارشناسی را در شاخهی ادبیات دراماتیک (نمایشی) از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک کسب کرده بود.
ازدواج پیام دهکردی
پیام دهکردی سالهاست با عارفه لک هنرمند، شاعر، نویسنده و مدرس صدا و گفتار ازدواج کرده میباشد.
پیام دهکردی و همسرش
ورود پیام دهکردی به فضا هنر
پیام دهکردی کلاس های آموزش بازیگری را زیر نظر استاد حمید سمندریان سپری کرده و تلاش در فضا های هنری را با تئاتر ابتدا کرده میباشد. اولین بار با سریال “باغ بلور” به کارگردانی رامبد جوان بازیگری در تلویزیون را تجربه کرد. “یک قطعه نان” به کارگردانی کمال تبریزی اولین تجربه ی سینمایی پیام دهکردی بوده میباشد.
آوازه پیام دهکردی با بازی در سریال “شهریار”
بسیاری پیام دهکردی را با ايفاي نقش ابوالقاسم شیوا در سریال “شهریار” به کارگردانی کمال تبریزی می شناسند، او در سریال “شهریار” ايفاي نقش دوست نزدیک استاد شهریار را بازی کرد. او با ایفای ايفاي نقش در این سریال به آوازه رسید.
حضور پر رنگ پیام دهکردی در سریال “گاندو”
پیام دهکردی هنرمند ايفاي نقش مایکل هاشمیان یا در اصل جیسون رضاییان در سریال امنیتی-جاسوسی-سیاسی “گاندو” به کارگردانی جواد افشار میباشد. پیام دهکردی در سریال گاندو با بازیگرانی همچون داریوش فرهنگ، محمدرضا شریفی نیا، کامبیز دیرباز، لیلا اوتادی، فرهاد قائمیان، کمند امیرسلیمانی، همبازی شده میباشد.
زندگینامه پیام دهکردی
بیماری سخت پیام دهکردی
در سال ۸۵ دهکردی یکدفعه بیمار شد. او با مراجعه به بیمارستان بستری شد و ابتدا پزشکان همهچیز را به شوک و حمله عصبانی ربط دادند. بعد از آزمایشهای مختلف و شرایط بالینی، از او نمونهبرداری مغز استخوان صورت گرفت که به گفته خودش بینهایت دردناک بود.
پزشکان بعد از بررسی به این عملکرد رسیدند که نوعی اختلال مغز استخوان رخ داده میباشد. بعد از آن مقطعی را در بیمارستان و مدتی در منزل بستری بود اما به گفته خودش، خدا خیلی به او لطف داشته که این بیماری مهار شده و مشکلی برایش ایجاد نمیکند و ممکن میباشد تا سالها به همین شکل باقی بماند.
پیام دهکردی از سختی زمان کودکی و بی پولی جوانی اش میگوید:
از همان زمان خردسالی در شهرکرد تابستان های من اینگونه می گذشت که پدرم فرفره درست می کرد و من با یک صندوق آدامس و شانسی باید در کوچه های میچرخیدم تا اجناسم رو بفروشم. کار در ساندویچی پسر عمه ام، و سپس در زمین های کشاوری دایی و شوهر عمه هایم جز اتفاقات آن روزگار بود.
در اصفهان شاگرد مرحوم ابراهیم کریمی بودم، در اراک دانشجوی تئاتر و در تهران هم در کلاس های بازیگری استاد سمندریان شرکت می کردم. با ماهی 11 هزار تومان باید اموراتم را می گذراندم، آنقدر پیاده می رفتم که پینه های پایم هنوز است.
بعد از ازدواج از پدرم خواستم مخارج عروسی را به خودم بدهد تا بتوانم کاری کنم، به سختی راضی اش کردم و با کلی بدهی یک پیکان مدل 62 گرفتم و مشغول مسافرکشی شدم.
عکسهاهای پیام دهکردی
سکونت در لاهیجان
پیام دهکردی چند سالی میباشد که اهل لاهیجان میباشد و موسسه امید پیام دهکردی را در این شهر تاسیس کرده که به آموزش بازیگری و گفتار می پردازد.
پیام دهکردی: بودنم در شهر تهران دیگر پیشرفتی را برایم به همراه نداشت و برای آنکه به آدمی غرغرو و غیرپویا تبدیل نشوم هجرتی آرام را در پیش گرفته ام. من در تهران حس کردم از خودم و خدای خودم در حال دور شدن هستم. آن قدر جمعیت بود که سبب می شد نتوانم به خودم نزدیک شوم.
حس کردم باید هجرت کنم؛ از اخلاق های بد، رفتارهای بد، روحیات بد و فضاهای بد پیرامونم. حس کردم نیاز دارم به خودم نزدیک شوم. ممکن میباشد برای کسی تهران سبب شود به خودش نزدیک شود، اما برای من برخلاف بود. بعد طی بررسی ها لاهیجان را برای هجرت مناسب دیدم.
فیلم شناسی پیام دهکردی
افتخارات پیام دهکردی
– پاداشٔ بهترین هنرمند – بیست و دومین جشنوارهٔ بینالمللی تئاتر فجر
۲۰۰۴- پاداشٔ پرکارترین هنرمند تئاتر – روز جهانی تئاتر
– نامزد بهترین هنرمند در بیست و یکمین جشنوارهٔ بینالمللی تئاتر فجر
۱۳۸۲- نامزد بهترین هنرمند – جشنوارهٔ بینالمللی نمایشهای آیینیـسنتی
۱۳۸۶- بهترین هنرمند مرد سال – منزلٔ تئاتر و کانون ملی منتقدان
فیلم شناسی پیام دهکردی
سینمایی
۱۳۹۵- بیصدا (حسین شهابی)
۱۳۹۳- تگرگ و خورشید
۱۳۹۳- دلم می خواد
۱۳۹۲- تراژدی (آزیتا موگویی)
۱۳۹۰- بی خداحافظی (احمد امینی)
۱۳۹۰- جیب بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی)
۱۳۸۹- راه آبی ابریشم (محمد بزرگ نیا)
۱۳۸۶- همیشه پای یک زن در میان میباشد (کمال تبریزی)
۱۳۸۴- یک بوس کوچولو (بهمن دستورآرا)
۱۳۸۳- یک قطعه نان (کمال تبریزی)
– در همین نزدیکی
تلویزیونی
۱۳۸۲–۱۳۸۱- باغ بلور (رامبد جوان)
– شهریار (کمال تبریزی)
– مدار صفر درجه (حسن فتحی)
– هوش سیاه ۲ (مسعود آبپرور)
۱۳۸۸- گاوصندوق (مازیار میری)
۱۳۹۳- گذر از رنجها (فریدون حسنپور)
۱۳۹۷- گاندو (جواد افشار)
– سریال تلویزیونی جستجوگران